ponardo

Espéranto

Étymologie
(Date à préciser) De l’anglais poniard, du français poignard[1].

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif ponardo
\po.ˈnar.do\		 ponardoj
\po.ˈnar.doj\
Accusatif ponardon
\po.ˈnar.don\		 ponardojn
\po.ˈnar.dojn\

ponardo \po.ˈnar.do\

  1. Dague, poignard.
    • Suficas bataloj, sufiĉas militoj,
      For glavoj, armeoj, ponardoj!
      Ni iru antaŭen kun ĝojaj spiritoj
      Ni -- filoj de l’ pacaj standardoj.       — (Eska, Al Samideanoj, 1912 → lire en ligne)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
    • Nun li eltiris sian ponardon, faris kelke da signoj en la arbojn ĉirkaŭstarantajn kaj reenŝteliĝis en la palacon. — (Wilhelm Hauff, La Historio pri Malgranda Muk dans La Karavano, traduction de J. W. Eggleton, 1921 → lire en ligne)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
    • Aŭdiĝis akra krio kaj la ponardo falis brilante sur la nigran tapiŝon, sur kiun, tuj poste, falis mortsternite la Princo Prospero. — (Edgar Allan Poe, La Maskfesto de la Ruĝa Morto, traduction de Albert Frank Milward, 1923 → lire en ligne)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Dérivés
  • ponardi
  • ponardego

Prononciation

Voir aussi
  • ponardo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références
  1. « ponardo », dans André Cherpillod, Konciza Etimologia Vortaro, 2016
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.