precatio

Latin

Étymologie

Dérivé de precatus, avec le suffixe -io.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif precatio precationēs
Vocatif precatio precationēs
Accusatif precationem precationēs
Génitif precationis precationum
Datif precationī precationibus
Ablatif precationĕ precationibus

precatio \Prononciation ?\ féminin

  1. Prière, action de prier.
    • Necessitatem precationis satis evincit indigentia nostra [...]  (Philippus van Limorch, Theologia Christiana, ad praxin pietatis ac promotionem Pacis Christianæ unice directa, 1695, page 463)
      Notre besoin démontre suffisamment la nécessité de la prière [...]

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.