rand
Français
Étymologie
- De l’afrikaans rand.
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
rand | rands |
\ʁɑ̃d\ |
rand \ʁɑ̃d\ masculin
- (Numismatique) Monnaie officielle de l’Afrique du Sud.
Il y a d’abord l’influence exercée par la Banque de Réserve sur l’évolution du taux de change du rand.
— (Pierre Beaudet, Les grandes mutations de L’apartheid, 1991)
Traductions
Voir aussi
- rand sur l’encyclopédie Wikipédia
Afrikaans
Étymologie
- (Bord) Du néerlandais rand (« bord »).
- (Monnaie) Abréviation de Witwatersrand, apparenté au précédent.
Nom commun
rand
- (Numismatique) Rand, monnaie en circulation en Afrique du Sud.
- Bord, bordure, escarpement
Dérivés
Prononciation
- Afrique du Sud (Johannesbourg) : écouter « rand [Prononciation ?] »
Voir aussi
- rand sur l’encyclopédie Wikipédia (en afrikaans)
Anglais
Étymologie
Prononciation
- Royaume-Uni (Sud de l'Angleterre) : écouter « rand [Prononciation ?] »
Anagrammes
Voir aussi
- rand sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais)
Références
- (En anglais) Douglas Harper, Online Etymology Dictionary, 2001–2020 → consulter cet ouvrage
Estonien
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Kotava
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement[1].
Augmentatifs
- randap
Diminutifs
- randam
Prononciation
- France : écouter « rand [rand] »
Anagrammes
Références
- « rand », dans Kotapedia
- Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.
Néerlandais
Étymologie
Synonymes
arête
lisière
- zelkant, leiband
rouille
Dérivés
- bosrand
- dakrand
- grasrand
- randcrimineel
- randdebiel
- randfiguur
- randvoorwaarde
- rouwrand
- randstad
- Randstad
- stoeprand
Nom commun 2
Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nom | rand | rands rand |
Diminutif | — | — |
rand \rɑnt\ masculin
- (Numismatique) Rand, unité monétaire en Afrique du Sud.
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[2] :
- 99,6 % des Flamands,
- 99,0 % des Néerlandais.
Prononciation
- Pays-Bas : écouter « rand [rɑnt] »
Voir aussi
- rand sur l’encyclopédie Wikipédia (en néerlandais)
Références
- Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage
- Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Polonais
Étymologie
- De l’afrikaans rand.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | rand | randy |
Vocatif | randzie | randy |
Accusatif | rand | randy |
Génitif | randa | randów |
Locatif | randzie | randach |
Datif | randowi | random |
Instrumental | randem | randami |
rand \rãnt\ masculin inanimé
Dérivés
- randowy
Voir aussi
- rand sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)
Suédois
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
Commun | Indéfini | Défini |
---|---|---|
Singulier | rand | randen |
Pluriel | ränder | ränderna |
rand \Prononciation ?\ commun
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « rand [Prononciation ?] »
Références
- Thekla Hammar, Svensk-fransk ordbok, 1936, 1re édition → consulter cet ouvrage (683)
Tchèque
Étymologie
- De l’afrikaans rand.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | rand | randy |
Génitif | randu | randů |
Datif | randu | randům |
Accusatif | rand | randy |
Vocatif | rande | randy |
Locatif | randu | randech |
Instrumental | randem | randy |
rand \rant\ masculin inanimé
Voir aussi
- rand sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.