rechter
: Rëchter
Allemand
Forme d’adjectif
Nature | Terme | |
---|---|---|
Positif | recht | |
Comparatif | rechter | |
Superlatif | am rechtsten | |
Déclinaisons |
rechter \ˈʁɛçtɐ\
- Comparatif de recht, prédicat de tous les genres au singulier et au pluriel.
- Datif féminin singulier de la déclinaison forte de recht.
- Génitif féminin singulier de la déclinaison forte de recht.
- Génitif pluriel (à tous les genres) de la déclinaison forte de recht.
- Nominatif masculin singulier de la déclinaison forte de recht.
- Nominatif masculin singulier de la déclinaison mixte de recht.
Prononciation
- Berlin : écouter « rechter [ˈʁɛçtɐ] »
Néerlandais
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nom | rechter | rechters |
Diminutif | rechtertje | rechtertjes |
rechter masculin
- Juge.
Dérivés
- vrederechter (juge de paix)
- scheidsrechter (arbitre)
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 99,6 % des Flamands,
- 99,7 % des Néerlandais.
Prononciation
- Pays-Bas : écouter « rechter [Prononciation ?] »
Références
- Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.