sezono
: sezóno
Espéranto
Étymologie
- (Date à préciser) Composé de la racine sezon (« saison ») et de la finale -o (substantif).
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | sezono \se.ˈzo.no\ |
sezonoj \se.ˈzo.noj\ |
Accusatif | sezonon \se.ˈzo.non\ |
sezonojn \se.ˈzo.nojn\ |
sezono \se.ˈzo.no\
- Saison.
Pro malsat’, ĝi petis truda
— (Jean de La Fontaine, Cikado kaj Formiko, « Fabloj », Kompreni (traduction de Lucien Thèvenin), 1948, page 9)
Helpon al formik’ apuda,
Prunton nur de ia grajn’
Por plu vivi kiel ajn
Ĝis sezono nova venos- Elle alla crier famine
Chez la Fourmi sa voisine,
La priant de lui prêter
Quelque grain pour subsister
Jusqu'à la saison nouvelle.
- Elle alla crier famine
Prononciation
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « sezono [Prononciation ?] »
- France (Toulouse) : écouter « sezono [Prononciation ?] »
Voir aussi
- sezono sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Bibliographie
- sezono sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- sezono sur le site Reta-vortaro.de (RV)
Ido
Étymologie
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.