tibetan

Voir aussi : Tibetan

Breton

Étymologie

Dérivé de Tibet, avec le suffixe -an.

Adjectif

Mutation Forme
Non muté tibetan
Adoucissante dibetan

tibetan \ti.ˈbɛ.tãn\

  1. Tibétain.
    • Tud zo a ya da veveriañ evit-se, evel menecʼh tibetan, lod a lonk drammoù, drogoù a bep seurt, é soñjal eh aint er-maez ag o cʼhorfoù hag e tizoloint bedoù estren hep kuitaat o cʼhadorioù.  (Jean-Claude Le Ruyet, Sinema : LUCY in Ya !, no 485, 26 septembre 2014, page 7)
      Certains vont méditer pour cela, comme les moines tibétains, d’autres avalent des drogues de toutes sortes en pensant qu’ils sortiront de leur corps et qu’ils découvriront des mondes étranges sans quitter leurs chaises.

Variantes

Espéranto

Forme d’adjectif

Cas Singulier Pluriel
Nominatif tibeta
\ti.ˈbe.ta\
tibetaj
\ti.ˈbe.taj\
Accusatif tibetan
\ti.ˈbe.tan\
tibetajn
\ti.ˈbe.tajn\

tibetan \ti.ˈbe.tan\

  1. Accusatif singulier de tibeta.

Frioulan

Étymologie

Dérivé de Tibet, avec le suffixe -an.

Adjectif

tibetan \Prononciation ?\

  1. Tibétain.

Occitan

Étymologie

Dérivé de Tibet, avec le suffixe -an.

Adjectif

tibetan \Prononciation ?\

  1. Tibétain.

Nom commun

tibetan \Prononciation ?\ masculin

  1. Un Tibétain (gentilé).

Roumain

Étymologie

Dérivé de Tibet, avec le suffixe -an.

Adjectif

tibetan \Prononciation ?\

  1. Tibétain.

Nom commun

tibetan \Prononciation ?\ masculin

  1. Un Tibétain (gentilé).
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.