toupi

Français

Étymologie

(Date à préciser) De l’occitan topin.
 Référence nécessaire

Nom commun

SingulierPluriel
toupi toupis
\tu.pi\

toupi \tu.pi\ masculin

  1. (Occitanie) Pot, marmite.
    • Le toupi de soupe bien chaude l’attendait dans la braise au coin de la cheminée.  (Pippa Guardiola, Le Testament Du Babaou, TheBookEdition, 2012, page 75)

Synonymes

Dérivés

  • toupiner : cuisiner dans un toupi (français régional limousin) ; cuisiner
  • toupine : gros toupi

Traductions

Anagrammes

→ Modifier la liste d’anagrammes

Références

  • (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
  • Yves Lavalade, Dictionnaire d’usage occitan/français - Limousin-Marche-Périgord, Institut d’Estudis Occitans dau Lemosin, 2010, ISBN 978-2-9523897-6-4

Occitan

Étymologie

(Date à préciser) Du francoprovençal topi pot en terre »).
 Référence nécessaire
On trouve tupi en catalan, tupin dans le Piémont, tupen en Suisse et topf en allemand. Rapporté au latin tofinus (de tuf, de terre durcie).[1]

Nom commun

Singulier Pluriel
toupi
\Prononciation ?\
toupis
\Prononciation ?\

toupi \Prononciation ?\ masculin

  1. pot de terre ou de fer
    • La Guillaoumèlo n'a 'n toupi, Que jamai né bol pas buli, Se n'y a pas dous ou tres tindèlos, Per fa dansa la Guillaoumèlo.  (Cécile Marie, Anthologie de la chanson occitane, G.-P. Maisonneuve et Larose, 1975, page 171)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
  2. (Sens figuré) Sot, imbécile.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Variantes

Références

  1. Tresor dòu Felibrige, 1898, page 21008
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.