unan bennak

Breton

Étymologie

Composé de unan et de bennak.

Pronom indéfini

unan bennak \ˌỹnãnbɛˈnɑːk\

  1. Quelqu’un.
    • — « Petra ’c’hoarvez adarre ? » emezi.
      — « Netra, moereb, » a lavaras Lom.
      — « Eo, klevet em eus unan bennak o pec’hiñ. »
       (Jakez Riou, An ti satanazet, Skridoù Breizh, 1944, page 32)
      — « Que se passe-t-il encore ? » dit-elle.
      — « Rien, ma tante, » dit Guillaume.
      — « Si, j’ai entendu quelqu’un jurer. »
    • Ur piano oa e korn teñvalañ ar sal, war ul leurennig plañchod, ha gwech ha gwech all ez ae unan bennak outañ evit eurvad an holl.  (Mich Beyer, Seizh Devezh Warn-ugent, An Alarcʼh Embannadurioù, 2006, page 9)
      Il y avait un piano dans le coin le plus sombre de la salle, sur une petite scène en parquet, et de temps à autre quelqu’un s’y installait pout le bonheur de tous.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.