unuformeco

Espéranto

Étymologie

(Date à préciser) Composé des racines unu (« un ») et form (« forme »), du suffixe -ec- (« qualité ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif unuformeco
\u.nu.for.ˈme.t͡so\
unuformecoj
\u.nu.for.ˈme.t͡soj\
Accusatif unuformecon
\u.nu.for.ˈme.t͡son\
unuformecojn
\u.nu.for.ˈme.t͡sojn\

unuformeco \u.nu.for.ˈme.t͡so\

  1. Uniformité, caractère de ce qui est uniforme.
    • “[...] La ŝario postulas religian unuformecon, kiu kontraŭdiras la spiriton mem de islamo.”  (Wendy Kristianasen, « En Indonezio, islamanoj kontraŭ islamistoj », Le Monde Diplomatique en Espéranto, 1er novembre 2010  lire en ligne)
      "[...] La charia exige une uniformité religieuse qui contredit l’esprit même de l’islam."

Bibliographie

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.