belligerare

Latijn

Uitspraak
  • IPA: /belˈli.ɡe.raːrɛ/
Woordafbreking
  • bel·li·ge·ra·re
Woordherkomst en -opbouw
  • samenstelling van bellum en gerere
stamtijd
infinitief 1e pers. enk.
ind. praes. act.		 1e pers. enk.
ind. perf. act.		 supinum
bellīgerāre belligerō belligerāvī belligerātum
eerste vervoeging volledig

Werkwoord

bellīgerāre

  1. actief infinitief praesens van bellīgerāre
    1. oorlog voeren
  2. passief imperatief praesens enkelvoud van bellīgerāre
    1. voer oorlog!
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.