berouwen

Uitspraak

• Geluid:  berouwen    (hulp, bestand)
• IPA: /bəˈrɑuwə(n)/

Woordafbreking

• be·rou·wen

Woordherkomst en -opbouw

• erfwoord via Middelnederlands berouwen / berowen van Oudnederlands beruuuan / biriuwon, in de betekenis van ‘spijt doen hebben’ voor het eerst aangetroffen in 901; op te vatten als afgeleid van  rouwen ww  met het voorvoegsel be- ^[1][2]

Werkwoord

berouwen

1. wederkerend zich ~ over; met persoon als onderwerp: spijt hebben van iets

   • Lange berouwt zich nu over zijn hand- en spandiensten aan de grote fraudeurs. 

2. onovergankelijk met persoon als meewerkend voorwerp: spijten

   • Het berouwde hem nog lang dat hij dat gedaan had. 

Gangbaarheid

• Het woord berouwen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "berouwen" herkend door:

Verwijzingen