betuttelen
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: betuttelen (hulp, bestand)
Woordafbreking
- be·tut·te·len
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘kleine verbeteringen aanbrengen’ voor het eerst aangetroffen in 1632 [1]
- afgeleid van tuttelen met het voorvoegsel be- [2]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| betuttelen |
betuttelde |
betutteld |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
betuttelen [3]
- overgankelijk paternalistisch, bemoeizuchtig, vitterig behandelen
Afgeleide begrippen
Gangbaarheid
- Het woord betuttelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "betuttelen" herkend door:
| 98 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen.[4] |
Verwijzingen
- ↑ "betuttelen" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ betuttelen op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.