bleuñv

Bretons

Uitspraak
  • IPA: /blœ̃w/
Woordherkomst en -opbouw
  • erfwoord: Afkomstig uit Middelbretons bleuzu, bleuzff, uit Oudbretons bloduu, uit Keltisch *blātus, een gesubstantiveerde deelwoord van de Indo-Europese wortel *bʰleh₃- ‘zwellen, gedijen’, waaruit ook Nederlands bloem. Verwant met Cornisch bleujenn (ev), bleujyow (mv), Welsh blawd (ev), blodau (mv) en Nieuwiers bláth.
enkelvoud meervoud
naamwoord   bleuñvenn     bleuñv  

Zelfstandig naamwoord

bleuñv m

  1. (plantkunde) bloem
Synoniemen
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.