forteller

Noors

Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: / fɔɾˈteləɾ /
Woordafbreking
  • for·tel·ler
Woordherkomst en -opbouw
  • Naamwoord van handeling van het Noorse woord fortelle met het voorvoegsel for- met het achtervoegsel -er
Naar frequentie 664

Werkwoord

forteller

  1. zwakke verbuiging tegenwoordige tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van fortelle
    «En rundspørring blant bedriftsledere i Kragerø forteller om vanskelige tider, men en del lyspunkter er det likevel.»
    Een enquête onder bedrijfsleiders in Kragerø vertelt over moeilijke tijden, maar er zijn nog enkele lichtpuntjes.
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   forteller     fortelleren     fortellere     fortellerne  
genitief   fortellers     fortellerens     fortelleres     fortellernes  

Zelfstandig naamwoord

forteller, m

  1. verteller
Afgeleide begrippen
  •  eventyrforteller zn 
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.