imponere

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  imponere    (hulp, bestand)
  • IPA: /ɪmpoˈnerə/
Woordafbreking
  • im·po·ne·re

Werkwoord

vervoeging van
imponeren

imponere

  1. aanvoegende wijs van imponeren

Gangbaarheid

  • Het woord imponere staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Latijn

Uitspraak
  • [impōnere] IPA: /ɪmˈpoːnerə/
  • [impōnēre] IPA: /ɪmˈpoːneːrə/
Woordafbreking
  • im·po·ne·re
Woordherkomst en -opbouw
stamtijd
infinitief 1e pers. enk.
ind. praes. act.		 1e pers. enk.
ind. perf. act.		 supinum
imponere impono imposui impositum
derde vervoeging volledig

Werkwoord

imponere

  1. zetten op, plaatsen op
  2. opleggen
impōnere
  1. (onbepaalde wijs) plaatsen op
  2. (2e persoon enkelvoud, tegenwoordige tijd, lijdende vorm van de aantonende) jij wordt geplaatst op
  3. (2e persoon enkelvoud, tegenwoordige tijd, lijdende vorm van de gebiedende wijs) word geplaatst op
impōnēre
  1. (2e persoon enkelvoud, toekomstige tijd, lijdende vorm van de aantonende wijs) jij zal worden geplaatst op


Noors

Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: / ɪmpuˈneːɾə /
Woordafbreking
  • im·po·ne·re
Woordherkomst en -opbouw
  • Ontleend aan het Latijnse werkwoord imponere
  • Noors werkwoord met het voorvoegsel im- en met het achtervoegsel -ere
Naar frequentie 5813
vervoeging
onbepaalde wijs imponere
tegenwoordige tijd imponerer
verleden tijd imponerte
voltooid
deelwoord		 imponert
onvoltooid
deelwoord		 imponerende
lijdende vorm imponeres
gebiedende wijs imponer
vervoegingsklasse Klasse 2 zwak
opmerking

Werkwoord

imponere

  1. imponeren, indruk maken op
    «Hans kunnskaper imponerte oss.»
    Zijn kennis imponeerde ons.



Nynorsk

Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: / ɪmpuˈneːɾə /
Woordafbreking
  • im·po·ne·re
Woordherkomst en -opbouw
  • Ontleend aan het Latijnse werkwoord imponere
  • Noors werkwoord met het voorvoegsel im- en met het achtervoegsel -ere
vervoeging
onbepaalde wijs imponere
imponera
tegenwoordige tijd imponerer
verleden tijd imponerte
voltooid
deelwoord		 imponert
onvoltooid
deelwoord		 imponerande
lijdende vorm imponerast
gebiedende wijs imponer
vervoegingsklasse Klasse 2 zwak
opmerking

Werkwoord

imponere

  1. imponeren, indruk maken op
    «Flammeslukar imponerte publikum.»
    De vuurvreter imponeerde het publiek.
Schrijfwijzen
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.