incrimineren

Uitspraak

• Geluid:  incrimineren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• in·cri·mi·ne·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘als schuld aanrekenen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1847 ^[1]
• afgeleid van het Franse incriminer (met het achtervoegsel -eren) ^{[2] [3]}

Werkwoord

incrimineren ^[4]

1. overgankelijk als strafbaar of onrechtmatig aanrekenen

Gangbaarheid

• Het woord incrimineren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Verwijzingen