initiëren
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: initiëren (hulp, bestand)
Woordafbreking
- ini·tië·ren, ini·ti·eren
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘inleiden, invoeren’ voor het eerst aangetroffen in 1777 [1]
- afgeleid van het Franse initier (met het achtervoegsel -eren) [2]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| initiëren |
initieerde |
geïnitieerd |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
initiëren overgankelijk
Afgeleide begrippen
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord initiëren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "initiëren" herkend door:
| 97 % | van de Nederlanders; |
| 94 % | van de Vlamingen.[3] |
Verwijzingen
- ↑ "initiëren" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ initiëren op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.