insulair
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: insulair (hulp, bestand)
Woordafbreking
- in·su·lair
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘eiland-’ voor het eerst aangetroffen in 1847 [1]
- afgeleid van het Franse insulaire met het achtervoegsel -air [2]
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | insulair | insulairder | insulairst |
| verbogen | insulaire | insulairdere | insulairste |
| partitief | insulairs | insulairders | - |
Bijvoeglijk naamwoord
insulair [3]
- betrekking hebbend op eilanden, eiland-
Hyponiemen
- interinsulair
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord insulair staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "insulair" herkend door:
| 66 % | van de Nederlanders; |
| 70 % | van de Vlamingen.[4] |
Verwijzingen
- ↑ "insulair" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ insulair op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.