Duits

Uitspraak

• Geluid:  Duits    (hulp, bestand)
• IPA: / dœyts / (1 lettergreep)
  • (Noord-Nederland): /dœʏ̯ts/, /dʌʏ̯ts/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /dœːts/

Woordafbreking

• Duits

Woordherkomst en -opbouw

• erfwoord: Middelnederlands duutsc, dūtsch, Hollandse vorm naast Vlaams dietsc (zoals nu nog duiden naast Vlaams (be)dieden), ontwikkeld uit Oergermaans *þeuđiskaz ‘volks, eigen’, een afleiding van *þeuđo ‘volk, lieden’ met het bijvoeglijk achtervoegsel -iskaz.^[1] Doublet van Diets; evenals Nederduits düütsch, Duits deutsch, Fries (vero.) Tsjutsk ‘Duits’ en Oudengels þēodisć ‘van het volk’.

Eigennaam

het Duits o

1. geen meervoud (taal) West-Germaanse taal die vooral gesproken wordt in Duitsland, Oostenrijk en delen van Zwitserland, Italië en België

   • Het Duits is een taal die door veel mensen gesproken wordt. 

Bijvoeglijk naamwoord

Duits

1. (demoniem) betreffende Duitsland of het Duits

   • Het Duitse kabinet heeft ingestemd met een wetsvoorstel dat voorziet in het straffen van managers en directeuren bij banken die zich niet aan nieuwe regelgeving houden ^[2] 

   ▸ Denemarken ook nauwelijks, in de pers hadden ze het uitgebreid gehad over de gemoedelijke verhouding tussen de Deense bevolking en de Duitse gasten. De koning en de regering van Denemarken zaten nog op hun plaats en de samenwerking leek uitstekend te functioneren binnen de Germaanse verbroedering.^[3]

   ▸ Het Duitse reizen staat in het teken van de haast en de productiviteit: zo snel mogelijk van Hamburg naar München in een hard geveerde BMW, met een korte stop voor een vette hap in de Raststätte.^[4]

2. (verouderd) Nederlands

Meer informatie

• Zie Wikibooks voor meer informatie.
• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Gangbaarheid

• Het woord Duits staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Verwijzingen

Uitspraak

• IPA: /dœʏ̯ts/

Zelfstandig naamwoord

Duits

1. (taal) Duits

Bijvoeglijk naamwoord

Duits

1. (demoniem) Duits