kollidere

Noors

Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: /kulɪˈdeːɾə/
Woordafbreking
  • kol·li·de·re
Woordherkomst en -opbouw
  • Afkomstig van het Latijnse werkwoord collidere.
  • Noors werkwoord met het voorvoegsel kol- en met het achtervoegsel -ere.
Naar frequentie 47335
vervoeging
onbepaalde wijs kollidere
tegenwoordige tijd kolliderer
verleden tijd kolliderte
voltooid
deelwoord		 kollidert
onvoltooid
deelwoord		 kolliderende
lijdende vorm kollideres
gebiedende wijs kollider
vervoegingsklasse Klasse 2 zwak
opmerking

Werkwoord

kollidere

  1. onovergankelijk botsen, collideren, in aanvaring komen, in botsing komen
  2. onovergankelijk elkaar overlappen, samenvallen, coïncideren
  3. onovergankelijk in strijd komen, in conflict komen
Synoniemen



Nynorsk

Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: /kulɪˈdeːɾə/
Woordafbreking
  • kol·li·de·re
Woordherkomst en -opbouw
  • Afkomstig van het Latijnse werkwoord collidere.
  • Noors werkwoord met het voorvoegsel kol- en met het achtervoegsel -ere.
vervoeging
onbepaalde wijs kollidere
kollidera
tegenwoordige tijd kolliderer
verleden tijd kolliderte
voltooid
deelwoord		 kollidert
onvoltooid
deelwoord		 kolliderande
lijdende vorm kolliderast
gebiedende wijs kollider
vervoegingsklasse Klasse 2 zwak
opmerking

Werkwoord

kollidere

  1. onovergankelijk botsen, collideren, in aanvaring komen, in botsing komen
    «Dei to toga kolliderte i nærleiken av Badarwas i India.»
    De twee treinen botsten in de nabijheid van Badarwas in India.
  2. onovergankelijk elkaar overlappen, samenvallen, coïncideren
  3. onovergankelijk in strijd komen, in conflict komen
Synoniemen
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.