legitimeren

Uitspraak

• Geluid:  legitimeren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• le·gi·ti·me·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘wettigen’ voor het eerst aangetroffen in 1540 ^[1]
• afgeleid van het Franse légitimer (met het achtervoegsel -eren) ^{[2] [3]}

Werkwoord

legitimeren

1. overgankelijk rechtmatig, legitiem maken

   • De resolutie van de Veiligheidsraad legitimeert een aanval op het land. 

2. wederkerend bevestigen dat men de persoon is voor wie men zich uitgeeft

   • Voor de controle legitimeert een controleur zich met een pas. 

Gangbaarheid

• Het woord legitimeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "legitimeren" herkend door:

Verwijzingen