notificeren

Uitspraak

• Geluid:  notificeren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• no·ti·fi·ce·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘bekendmaken’ voor het eerst aangetroffen in 1635 ^[1]
• afgeleid van het Latijnse notificare of van het Franse notifier (met het achtervoegsel -eren) ^{[2] [3]}

Werkwoord

notificeren ^[4]

1. overgankelijk bekendmaken
2. vastleggen dat een (post)stuk ontvangen is

Gangbaarheid

• Het woord notificeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Verwijzingen