ruften
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: ruften (hulp, bestand)
Woordafbreking
- ruf·ten
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| ruften |
ruftte |
geruft |
| zwak -t | volledig | |
Werkwoord
ruften
- inergatief (pejoratief) een wind laten
- Tot haar ongenoegen ruftte hij in haar bijzijn.
- onpersoonlijk onaangenaam ruiken, rieken
- Het ruft daar enorm.
Gangbaarheid
- Het woord ruften staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ruften" herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 61 % | van de Vlamingen.[1] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.