schreeuwend

Uitspraak

• Geluid:  schreeuwend    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈsxrewənt / (2 lettergrepen)
  • (Noord-Nederland): /ˈsrɪːwənt/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /ˈsxrewənt/

Woordafbreking

• schreeu·wend

Woordherkomst en -opbouw

•  schreeuwen ww  met de uitgang -d

Werkwoord

schreeuwend

1. onvoltooid deelwoord van schreeuwen
2. bijwoordelijk gebruikt terwijl men schreeuwt

   • Al schreeuwende kwam hij in volle vaart de heuvel afgerend. 

3. attributief gebruikt

   • De om hulp schreeuwende man werd uit zijn benarde positie verlost. 

Bijvoeglijk naamwoord

schreeuwend

1. heel hard roepend

   • Hard schreeuwende buren zijn een bron van ergernis. 

2. (figuurlijk) al te zeer opvallend, in te hoge mate

   • Er was een schreeuwend tekort aan geld. 
   • Skikleding uitgevoerd in schreeuwende kleuren is niet meer in de mode. 

   ▸ Luidkeels schreeuwend en wild zwaaiend met mijn armen hoopte ik de mensen voor me te doen stoppen, maar ze waren te ver vooruit en zagen me niet.^[1]

Gangbaarheid

• Het woord schreeuwend staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "schreeuwend" herkend door:

Verwijzingen