schroeien

Uitspraak

• Geluid:  schroeien    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• schroei·en

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘oppervlakkig verbranden’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1618 ^[1]

Werkwoord

schroeien

1. overgankelijk de oppervlakte een beetje verbranden

   • Zij liet het ijzer te lang op het tere weefsel en schroeide zo een erfstuk van haar grootmoeder. 

2. ergatief door blootstelling aan intense hitte of straling oppervlakkig bruin worden

   • Dit prachtige stukje kant is helaas tijdens het strijken enigszins geschroeid. 

Gangbaarheid

• Het woord schroeien staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "schroeien" herkend door:

Verwijzingen