snif

Uitspraak

• Geluid:  snif    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• snif

Werkwoord

snif

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van sniffen
   

   • Ik snif. 

2. gebiedende wijs van sniffen
   

   • Snif! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van sniffen
   

   • Snif je? 

Gangbaarheid

• Het woord snif staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Zelfstandig naamwoord

snif m

1. (spreektaal) snuif coke ^[1]

Tussenwerpsel

snif

1. (chattaal) aanduiding voor bedroefdheid

   «Le prof de franC ma colE un 0, snif!»

   De leraar Frans heeft me een 0 gegeven, boehoehoe! ^[1]

Verwijzingen