spurten
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: spurten (hulp, bestand)
- IPA: / ˈspʏrtə(n) / (2 lettergrepen)
Woordafbreking
- spur·ten
Woordherkomst en -opbouw
- [werkwoord] leenvertaling van Engels spurt, op te vatten als spurt met het achtervoegsel -en [1]
- [zelfstandig naamwoord] spurt met uitgang -en
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| spurten |
spurtte |
gespurt |
| zwak -t | volledig | |
Werkwoord
spurten
- onovergankelijk korte tijd extra vaart maken
- onovergankelijk (sport) in een race korte tijd het tempo sterk verhogen om andere deelnemers af te schudden
Synoniemen
Zelfstandig naamwoord
de spurten mv
- meervoud van het zelfstandig naamwoord spurt
Synoniemen
Gangbaarheid
- Het woord spurten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "spurten" herkend door:
| 95 % | van de Nederlanders; |
| 98 % | van de Vlamingen.[2] |
Verwijzingen
- ↑ spurten op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Noors
Woordafbreking
- spur·ten
| Naar frequentie | > 50000 |
|---|
Zelfstandig naamwoord
spurten, m
- bepaalde vorm nominatief enkelvoud van spurt
Nynorsk
Woordafbreking
- spur·ten
Zelfstandig naamwoord
spurten, m
- bepaalde vorm nominatief enkelvoud van spurt
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.