vernuft
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: vernuft (hulp, bestand)
- IPA: / vərˈnʏft / (2 lettergrepen)
Woordafbreking
- ver·nuft
Woordherkomst en -opbouw
Zelfstandig naamwoord
het vernuft o
- vindingrijkheid; inventiviteit
- verstand, intelligentie
Afgeleide begrippen
Gangbaarheid
- Het woord vernuft staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "vernuft" herkend door:
96 % | van de Nederlanders; |
95 % | van de Vlamingen.[4] |
Verwijzingen
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ vernuft op website: Etymologiebank.nl
- ↑ "vernuft" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Middelnederlands
Woordherkomst en -opbouw
- van Middelhoogduits vernuft, misschien via Middelnederduits vornuft [1]
Zelfstandig naamwoord
vernuft o
- ontvangen van informatie, vernemen
- met het verstand waarnemen, begrijpen
Verwijzingen
Middelhoogduits
Woordherkomst en -opbouw
- van Oudhoogduits firnunft, firnumft, fernumst [1]
Zelfstandig naamwoord
vernuft, o
- ontvangen van informatie, vernemen
- met het verstand waarnemen, begrijpen
Overerving en ontlening
- Duits: Vernunft
- Middelnederduits: vornuft
- Middelnederlands: vernuft
- Nederlands: vernuft
Opmerkingen
- Duits: Vernunft, v
Verwijzingen
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.