vervullen

Uitspraak

• Geluid:  vervullen    (hulp, bestand)
• IPA: / vərˈvʏlə(n) / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• ver·vul·len

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van vullen met het voorvoegsel ver-

Werkwoord

vervullen

1. ditransitief het (doen) uitkomen van een voorspelling of belofte

   • Hij vervulde daarmee wat hij eerder toegezegd had. 

2. overgankelijk geheel vullen of doortrekken

   • De heerlijke geur vervulde het gehele gebouw. 

   ▸ 'Daar stonden ze, helm aan helm, geweer aan geweer, als in steen gehouwen. Ik werd met trots vervuld dat ik het bevel mocht voeren over een handvol mannen die mogelijk in stukken konden worden gereten maar zich niet lieten overwinnen. Op dit soort momenten triomfeert de menselijke geest over de enorme kracht van de materie.^[1]

Gangbaarheid

• Het woord vervullen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "vervullen" herkend door:

Verwijzingen