wrikkelen
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: wrikkelen (hulp, bestand)
Woordafbreking
- wrik·ke·len
Woordherkomst en -opbouw
- frequentatief gevormd uit wrikken met het achtervoegsel -el
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| wrikkelen |
wrikkelde |
gewrikkeld |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
wrikkelen
- inergatief het lichaam heen en weer bewegen, wurmen
- De kolossale man naast mij leunt tegen mij aan. Ik begin wat ongemakkelijk te wrikkelen maar hij wil van geen wijken weten.[1]
- inergatief (scheepvaart) herhaaldelijk wrikken om een bootje voort te bewegen
- inergatief een stuk weefsel in allerlei richtingen uiteentrekken om het gladder te maken
Gangbaarheid
- Het woord 'wrikkelen' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "wrikkelen" herkend door:
| 20 % | van de Nederlanders; |
| 54 % | van de Vlamingen.[2] |
Verwijzingen
- ↑ Reus. 2008
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.