wrikken
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: wrikken (hulp, bestand)
- IPA: / ˈwrɪkə(n) / (2 lettergrepen)
Woordafbreking
- wrik·ken
Woordherkomst en -opbouw
- van Middelnederlands wrigen "draaien, schuiven", in de betekenis van ‘heen en weer bewegen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1623 [1][2][3]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| wrikken |
wrikte |
gewrikt |
| zwak -t | volledig | |
Werkwoord
wrikken
- overgankelijk (scheepvaart) een vaartuig voortbewegen door aan de achterzijde ervan een roeispaan heen en weer te bewegen
- Dit type bootje werd meestal gewrikt.
- overgankelijk iets ergens dieper insteken of juist losmaken door het zijdelings heen en weer te bewegen
- Bij pantserjuffers wordt de boor tot midden in de stengel gewrikt.
Afgeleide begrippen
Gangbaarheid
- Het woord wrikken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "wrikken" herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 95 % | van de Vlamingen.[4] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ wrikken op website: Etymologiebank.nl
- ↑ "wrikken" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.