zijnen

Uitspraak

• Geluid:  zijnen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• zij·nen

Zelfstandig naamwoord

de zijnen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord zijne

   • Dit was een grote overwinning voor hem en de zijnen. 

Bezittelijk voornaamwoord

zijnen

1. (verouderd) datief m/o en accusatief m van zijn

   • te zijnen aanzien. 
   • Het licht der Goddelijke openbaring had zijnen geest bestraald. 

Gangbaarheid

• Het woord zijnen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "zijnen" herkend door:

Verwijzingen