zwijgend

Uitspraak

• Geluid:  zwijgend    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• zwij·gend

Woordherkomst en -opbouw

Bijvoeglijk naamwoord

zwijgend

1. niet spreken, stil zijn

   • Iedereen vond de zwijgende man zeer wijs. 

Werkwoord

zwijgend

1. onvoltooid deelwoord van zwijgen

   ▸ Zwijgend zat iedereen om het vuur op zijn stuk slang te kauwen, zoals mensen dat al duizenden jaren voor ons hadden gedaan.^[1]

   ▸ „Het was een bewolkte, zwoele namiddag; de matrozen hingen lui op het dek rond of staarden wezenloos over het loodkleurige water. Queequeg en ik waren rustig een zogenaamde zwaardmat aan het weven als extra sjorring voor onze sloep. Om ons heen was alles zo stil en gedempt en toch ook vervuld van wat ging komen en in de lucht hing zo’n mijmerachtige betovering dat die zwijgende mannen stuk voor stuk in hun eigen onzichtbare ik leken op te gaan.^[2]

Gangbaarheid

• Het woord zwijgend staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Verwijzingen