obiecadło
obiecadło (Polnisch)
Substantiv, n
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | obiecadło | obiecadła |
Genitiv | obiecadła | obiecadeł |
Dativ | obiecadłu | obiecadłom |
Akkusativ | obiecadło | obiecadła |
Instrumental | obiecadłem | obiecadłami |
Lokativ | obiecadle | obiecadłach |
Vokativ | obiecadło | obiecadła |
Nebenformen:
Worttrennung:
- o·bie·ca·dło, Plural: o·bie·ca·dła
Aussprache:
- IPA: [ɔbʲɛˈt͡sadwɔ]
- Hörbeispiele: obiecadło (Info)
Bedeutungen:
- [1] veraltet, Linguistik: Alphabet, Abc
- [2] veraltet, übertragen: grundlegenden Fähigkeiten, Kenntnisse; Grundlagen, Abc, Abece, Einmaleins
Herkunft:
- seit ca. 1500[1] bezeugte Nebenform zu obiecado → pl, wobei die zufällige Ähnlichkeit mit dem Verb obiecać → pl zu einer Assimilation mit Bildungen mit dem Suffix -dło → pl führte, wie wiązadło → pl zu wiązać → pl[2]
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] obiecadłowy
Alle weiteren Informationen zu diesem Begriff befinden sich im Eintrag „abecadło“.
Ergänzungen sollten daher auch nur dort vorgenommen werden.
Ergänzungen sollten daher auch nur dort vorgenommen werden.
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „obiecadło“
- [1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „obiecadło“
- [1, 2] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat) , Seite 2.
- [1, 2] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807, „obiecadło“, Seite 2.
- [1] Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (Herausgeber): Słownik polszczyzny XVI wieku. Tom XIX: O–Ochy, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław/Warszawa/Kraków 1990 (Digitalisat) , Seite 132–133.
- [1] Polska Akademia Nauk (Herausgeber): Słownik staropolski. Tom I, Zeszyt 1: A–Ażeć, Warszawa 1953 (Digitalisat) , Seite 8.
Quellen:
- ↑ Polska Akademia Nauk (Herausgeber): Słownik staropolski. Tom I, Zeszyt 1: A–Ażeć, Warszawa 1953 (Digitalisat) , Seite 8.
- ↑ Andrzej Bańkowski: Etymologiczny słownik języka polskiego. 1. Auflage. 1. Band A – K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-13016-4 , „abecadło“ Seite 2.
Dieser Artikel wurde von Wiktionary herausgegeben. Der Text ist als Creative Commons - Attribution - Sharealike lizenziert. Möglicherweise können weitere Bestimmungen für Mediendateien gelten.