knä
Swedish
Etymology
From Old Norse kné, from Proto-Germanic *knewą, from Proto-Indo-European *ǵónu (“knee”).
Pronunciation
- IPA(key): /knɛː/
Audio: (file)
Noun
knä n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | knä | knäs |
| definite | knät | knäts | |
| plural | indefinite | knän | knäns |
| definite | knäna | knänas |
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | knä | knäs |
| definite | knäet | knäets | |
| plural | indefinite | knän | knäns |
| definite | knäna | knänas |