παροξύτονος

Grec ancien

Étymologie
De παρά, pará (« à côté ») et de ὀξύτονος, oxútonos (« son aigu sur la dernière syllabe »).

Adjectif

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif παροξύτονός παροξύτονός παροξύτονόν
vocatif παροξύτονέ παροξύτονέ παροξύτονόν
accusatif παροξύτονόν παροξύτονόν παροξύτονόν
génitif παροξύτονοῦ παροξύτονοῦ παροξύτονοῦ
datif παροξύτονῷ παροξύτονῷ παροξύτονῷ
cas duel
masculin féminin neutre
nominatif παροξύτονώ παροξύτονώ παροξύτονώ
vocatif παροξύτονώ παροξύτονώ παροξύτονώ
accusatif παροξύτονώ παροξύτονώ παροξύτονώ
génitif παροξύτονοῖν παροξύτονοῖν παροξύτονοῖν
datif παροξύτονοῖν παροξύτονοῖν παροξύτονοῖν
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif παροξύτονοί παροξύτονοί παροξύτονά
vocatif παροξύτονοί παροξύτονοί παροξύτονά
accusatif παροξύτονούς παροξύτονούς παροξύτονά
génitif παροξύτονῶν παροξύτονῶν παροξύτονῶν
datif παροξύτονοῖς παροξύτονοῖς παροξύτονοῖς

παροξύτονος, ος, ον, paroxútonos *\Prononciation ?\

  1. (Grammaire) Paroxyton, marqué de l’accent aigu sur l’avant-dernière syllabe.

Références
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.