Italia
Basque
Étymologie
- Du latin Italia.
Prononciation
- Espagne (Saint-Sébastien) : écouter « Italia [Prononciation ?] »
Voir aussi
- Italia sur l’encyclopédie Wikipédia (en basque)
Breton
Étymologie
- Du latin Italia.
Synonymes
Gentilés et adjectifs correspondants
- Italiad (pluriel : Italiz)
- Italiadez (pluriel : Italiadezed)
- italian
- Italian (pluriel : Italianed)
- Italianez (pluriel : Italianezed)
- italiat
Voir aussi
- Italia sur l’encyclopédie Wikipédia (en breton)
Références
- Roparz Hemon, Nouveau dictionnaire breton français, Al Liamm, 6e édition revue et augmentée, 1978, page 399b
- Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 1458b
Espagnol
Étymologie
- Du latin Italia.
Prononciation
- Espagne : écouter « Italia [Prononciation ?] »
Voir aussi
- Italia sur l’encyclopédie Wikipédia (en espagnol)
Galicien
Étymologie
- Du latin Italia.
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « Italia [Prononciation ?] »
Italien
Étymologie
- Du latin Italia.
Nom propre
Invariable |
---|
Italia \i.ˈta.lja\ |
Italia \i.ˈta.lja\ féminin
- (Géographie) Italie, pays d’Europe comprenant une longue péninsule et deux grandes îles, la Sicile et la Sardaigne. La péninsule est bordée au nord-est par la mer Adriatique, au sud-est par la mer Ionienne, au sud-ouest par la mer Tyrrhénienne, au nord-ouest par la France et la Suisse, au nord par l’Autriche et la Slovénie. Sa capitale est Rome.
Apparentés étymologiques
- italese
- italianare
- italianeggiare
- italianese
- italianismo
- italianista
- italianistica
- italianità
- italianizzare
- italiano
- italiciano
- italicità
- italico
- italiese
- italiota
- italo
- italofilo
- italofobo
- italofono
Prononciation
- Italie : écouter « Italia [i.ˈta.lja] »
- Monopoli (Italie) : écouter « Italia [Prononciation ?] »
- Italie : écouter « Italia [Prononciation ?] »
- Naples (Italie) : écouter « Italia [Prononciation ?] »
Voir aussi
- L’annexe Pays et leurs gentilés en italien
- Italia sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien)
- Italia (disambigua) sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien)
- Italia dans le recueil de citations Wikiquote (en italien)
- Italia dans la bibliothèque Wikilivres (en italien)
- Italia dans le guide touristique Wikivoyage (en italien)
- Italia sur l’encyclopédie Vikidia (en italien)
Références
- « Italia », dans Dizionario Olivetti, Dictionnaire italien en ligne → consulter cet ouvrage
- « Italia », dans Sapere.it, Encyclopédie et dictionnaire italien en ligne, De Agostini Editore → consulter cet ouvrage
Kotava
Étymologie
- De l'italien Italia.
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « Italia [itaˈlia] »
Références
- Les noms de continents et de pays en Kotava sur kotava.org
Latin
Nom propre
Cas | Singulier |
---|---|
Nominatif | Italiă |
Vocatif | Italiă |
Accusatif | Italiăm |
Génitif | Italiae |
Datif | Italiae |
Ablatif | Italiā |
Italia \Prononciation ?\ féminin
- (Géographie) Italie.
Italia dehinc primique eius Ligures, mox Etruria, Umbria, Latium, ibi Tiberina ostia et Roma, terrarum caput, XVI p. intervallo a mari. Volscum postea litus et Campaniae, Picentinum inde ac Lucanum Bruttiumque, quo longissime in meridiem ab Alpium paene lunatis iugis in maria excurrit Italia. ab eo Graeciae ora, mox Sallentini, Poeduculi, Apuli, Paeligni, Frentani, Marrucini, Vestini, Sabini, Picentes, Galli, Umbri, Tusci, Veneti, Cari, Iapudes, Histri, Liburni.
— (Pline l’Ancien, Naturalis Historia)- Viennent ensuite l'Italie avec la Ligurie, qui en occupe les abords; puis l'Étrurie, l’Ombrie, le Latium, où sont l'embouchure du Tibre et Rome, capitale du monde, éloignée de la mer de 16.000 pas; ensuite le rivage des Volsques et de la Campanie, le Picentin, la Lucanie ; et, à la plus grande distance des Alpes, est le Brutium, qui fait l'extrémité méridionale de l'Italie, et jette sur les deux mers ses montagnes en forme de croissant. A partir de là commence la côte de la Grande Grèce, les Salentins, les Pédicules, les Apules, les Pélignes, les Frentans, les Marrucins , les Vestins, les Sabins, les Picentes, les Gaulois, les Ombriens, les Étrusques, les Vénètes, les Carnes, les Japides, les Istres, les Liburnes. — (traduction)
Voir aussi
- Italia sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)
Références
- « Italia », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « Italia », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Norvégien (nynorsk)
Étymologie
- Du norvégien Italia.
Roumain
Étymologie
- Du latin Italia.
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « Italia [Prononciation ?] »
- Iași (Roumanie) : écouter « Italia [Prononciation ?] »
Sicilien
Étymologie
- Du latin Italia.
Prononciation
- Gela (Italie) : écouter « Italia [Prononciation ?] »
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.