caritas

Espagnol

Forme de nom commun

SingulierPluriel
carita
\ka.ˈɾi.ta\
caritas
\ka.ˈɾi.tas\

caritas \ka.ˈɾi.tas\ féminin

  1. Pluriel de carita.

Latin

Étymologie

Dérivé de carus cher, couteux »), avec le suffixe -itas.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif caritas caritatēs
Vocatif caritas caritatēs
Accusatif caritatem caritatēs
Génitif caritatis caritatum
Datif caritatī caritatibus
Ablatif caritatĕ caritatibus

caritas *\Prononciation ?\ féminin

  1. Valeur élevée, cherté.
    • ut tum vendas cum caritas est.  (Varron. R. R. 1, 69)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
  2. Mérite.
  3. Amour, affection, estime.

Variantes

Antonymes

Synonymes

Références

  • « caritas », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 267)

Néerlandais

Étymologie

Emprunt au latin.

Nom commun

caritas \Prononciation ?\ féminin (Indénombrable)

  1. (Soutenu) Charité.

Variantes

Synonymes

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 84,2 % des Flamands,
  • 51,3 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.