hann

Gallo

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

hann \Prononciation ?\ féminin (graphie ELG)

  1. (Sens incertain) ….

Références

Islandais

Étymologie

Du vieux norrois hann, du proto-norrois *hānaʀ.

Pronom personnel

hann \ˈhanː\

  1. (nominatif) Il. (remplace un nom masculin singulier)
    • Hvar er hann?
      Où est-il ?
    • Þetta er bróðir minn. Hann heitir Jónas.
      Ça, c'est ma sœur. Il s'appelle Jónas.
    • —Hvor er Jónas?
      Hann er í vinnunni.
      —Où est Jónas ?
      Il est au travail.
    • —Hvor er síminn minn?
      Hann liggur á borðinu.
      —Où est mon téléphone ?
      Il est sur la table.
    • —Hvaða litur er bíllinn þinn??
      Hann er rauður.
      —De quelle couleur est ta voiture ?
      Elle est rouge.
      (En effet, bíll est masculin en islandais.)
  2. (accusatif) Le, lui. (remplace un nom masculin singulier)
    • Ég sé hann ekki.
      Je ne le vois pas.

Déclinaison

Pronoms personnels en islandais
Singulier 1re personne 2e personne 3e personne masculin 3e personne féminin 3e personne neutre
Nominatif ég, eg , ek þú hann hún, hon , hón það, þat
Accusatif mig, mik þig, þik hann hana það, þat
Datif mér þér honum, hánum henni því
Génitif mín þín hans hennar þess
Pluriel 1re personne 2e personne 3e personne masculin 3e personne féminin 3e personne neutre
Nominatif við þið, þit þeir þær þau
Accusatif okkur ykkur þá þær þau
Datif okkur ykkur þeim þeim þeim
Génitif okkar ykkar þeirra þeirra þeirra


Prononciation

Références

  • Solveig Bjarnason, Parlons islandais : Langue et culture, L’Harmattan, 2016, 308 pages, ISBN 9782140012570, page 98

Suédois

Forme de verbe

hann \Prononciation ?\

  1. Forme dérivée de hinna.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.