maer

Voir aussi : Maer

Afrikaans

Étymologie

Du néerlandais mager.

Adjectif

maer \Prononciation ?\

  1. Maigre.
  2. Mince.

Synonymes

Prononciation

Breton

Étymologie

Du latin maior.

Nom commun

Mutation Singulier Pluriel 1 Pluriel 2
Non muté maer maered maerioù
Adoucissante vaer vaered vaerioù

maer \ˈmɛːr\ masculin (pour une femme, on dit : maerez)

  1. Maire.
    • E anv a zo Frañsoa Kerrous, o chom e Sant-Aron, e parrez Pleuveur-Gaoter. Bet eo, e-pad hanter-kant vloaz maer en e barrez.  (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Éditions Al Liamm, 1977, page 28)
      Il sʼappelle François Kerros et habite à Saint-Aaron, sur la commune de Pleumeur-Gautier. Pendant cinquante ans il en a été le maire.

Dérivés

Anagrammes

→ Modifier la liste d’anagrammes

Voir aussi

  • maer sur l’encyclopédie Wikipédia (en breton) 

Gallois

Étymologie

Du latin maior.

Nom commun

Singulier Pluriel
Non muté maer meiri
Lénition faer feiri

maer \maːɨ̯r\, \mai̯r\ masculin

  1. Maire.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

  • maer y llys (maire du palais)

Voir aussi

  • maer sur l’encyclopédie Wikipédia (en gallois) 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.