nuora
Finnois
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
Déclinaison
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | nuora | nuorat |
Génitif | nuoran | nuorien nuorain (rare) |
Partitif | nuoraa | nuoria |
Accusatif | nuora [1] nuoran [2] |
nuorat |
Inessif | nuorassa | nuorissa |
Élatif | nuorasta | nuorista |
Illatif | nuoraan | nuoriin |
Adessif | nuoralla | nuorilla |
Ablatif | nuoralta | nuorilta |
Allatif | nuoralle | nuorille |
Essif | nuorana | nuorina |
Translatif | nuoraksi | nuoriksi |
Abessif | nuoratta | nuoritta |
Instructif | — | nuorin |
Comitatif | — | nuorine- [3] |
Notes [1] [2] [3]
|
nuora \ˈnuo.rɑ\
Italien
Étymologie
- Du latin nurus (« bru »).
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
nuora \ˈnwɔ.ra\ |
nuore \ˈnwɔ.re\ |
nuora \ˈnwɔ.ra\ féminin
- (Famille) Bru, belle-fille, (l’épouse de son fils).
Prononciation
- Italie : écouter « nuora [Prononciation ?] »
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.