pica

Voir aussi : piča, píča

Français

Étymologie

(Trouble du comportement alimentaire) (1575) Du latin pica pie »)[1], cet oiseau mangeant toute sorte de choses.
(XVIe siècle) Aucunes ont appetit depravé, avec nausée, dit des anciens pica, faisant qu’elles desdaignent les bonnes viandes, et quelquefois appetent choses contre nature.  (Ambroise Paré, XVIII, 64)
(Unité de mesure typographique) (1909) De l’anglais pica[1].

Nom commun 1

Invariable
pica
\pi.ka\

pica \pi.ka\ masculin

  1. (Médecine) Perversion du goût caractérisée par de l’éloignement pour les aliments ordinaires et par le désir de manger des substances non nutritives, telles que craie, terre, charbon.
    • Des Esseintes huma l’air ; un pica, une perversion s’empara de lui ; cette immonde tartine lui fit venir l’eau à la bouche.  (Joris-Karl Huysmans, À rebours, 1884)
    • Mais pourquoi donc ? Parce que les carences en fer accompagnées d'anémie entraînent fréquemment un comportement que l'on appelle le « pica ». Il se traduit, huit fois sur dix par une… pagophagie, ce qui signifie une absorption massive de glaces ; glaçons en cube , et non pas des glaces en cornet.  (Jean-Marie Bourre, Les Aliments de l'intelligence : Et du plaisir, éd. Odile Jacob, 2001)
    • Je n'imaginais pas qu'il puisse y avoir un nom pour mon comportement sauf celui que j'avais lu un jour dans le Larousse : Pica - Appétit dépravé. Perversion.  (Annie Ernaux, Mémoire de fille, Folio, 2016)

Synonymes

Dérivés

Traductions

Nom commun 2

SingulierPluriel
pica picas
\pi.ka\

pica \pi.ka\ masculin

  1. (Typographie) Point typographique de 1/6 de pouce.
    • L'unité typographique anglo-saxonne est le Point (...) Douze points anglais forment un PICA (4,23 mm).

Dérivés

Traductions

Prononciation

  • France (Vosges) : écouter « pica [pika] »

Homophones

Anagrammes

→ Modifier la liste d’anagrammes

Voir aussi

  • Pica sur l’encyclopédie Wikipédia

Références

  1. « pica », dans TLFi, Le Trésor de la langue française informatisé, 1971–1994 → consulter cet ouvrage

Anglais

Étymologie

(Unité typographique) (1580) Du latin pica pie »)[1], apparenté à pie, magpie pie »). Désigne au quinzième siècle un calendrier liturgique.
(Trouble alimentaire) (1560) Du latin pica pie »)[1].

Nom commun 1

SingulierPluriel
pica
\Prononciation ?\
picas
\Prononciation ?\

pica \Prononciation ?\

  1. (Typographie) Pica, unité typographique.
    • The pica is a typographic unit of measure corresponding to approximately 1⁄6 of an inch.  (Pica (typography) sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais) )
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Nom commun 2

pica \Prononciation ?\

  1. (Nosologie) Pica, trouble alimentaire.
    • Pica is the eating or craving of things that are not food.  (Pica (disorder) sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais) )
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes

  • pittosis

Vocabulaire apparenté par le sens

Prononciation

Voir aussi

  • pica sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais) 

Références

  1. (En anglais) Douglas Harper, Online Etymology Dictionary, 2001–2020 → consulter cet ouvrage

Catalan

Étymologie

Déverbal de picar.

Nom commun

pica féminin

  1. Pic.
  2. (Armement) Pique.
  3. Évier.

Synonymes

Prononciation

Espagnol

Étymologie

(Nom 1) Déverbal de picar.
(Nom 2) Du latin pica pie »).

Nom commun 1

SingulierPluriel
pica picas

pica \ˈpi.ka\ féminin

  1. (Armement) Pique.
    • poner una pica en Flandes, réussir quelque chose de compliqué.
    1. (Militaire) Soldat armé d’une pique.
      • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
    2. (Tauromachie) Pique, lance du picador.
      • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. (Métrologie) Mesure de profondeur équivalente à une pique, 14 pieds ou 3,89 m.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

Dérivés

Nom commun 2

SingulierPluriel
pica picas

pica \ˈpi.ka\ féminin

  1. (Nosologie) Pica.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe picar
Indicatif Présent (yo) pica
(tú) pica
(vos) pica
(él/ella/usted) pica
(nosotros-as) pica
(vosotros-as) pica
(os) pica
(ellos-as/ustedes) pica
Imparfait (yo) pica
(tú) pica
(vos) pica
(él/ella/usted) pica
(nosotros-as) pica
(vosotros-as) pica
(os) pica
(ellos-as/ustedes) pica
Passé simple (yo) pica
(tú) pica
(vos) pica
(él/ella/usted) pica
(nosotros-as) pica
(vosotros-as) pica
(os) pica
(ellos-as/ustedes) pica
Futur simple (yo) pica
(tú) pica
(vos) pica
(él/ella/usted) pica
(nosotros-as) pica
(vosotros-as) pica
(os) pica
(ellos-as/ustedes) pica
Impératif Présent (tú) pica
(vos) pica
(usted) pica
(nosotros-as) pica
(vosotros-as) pica
(os) pica
(ustedes) pica

pica \ˈpi.ka\

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de picar.
  2. Deuxième personne du singulier () de l’impératif de de picar.

Prononciation

Références

Latin

Étymologie

Probablement[1] de pingo en raison de sa robe bariolée → voir picus.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif pică picae
Vocatif pică picae
Accusatif picăm picās
Génitif picae picārŭm
Datif picae picīs
Ablatif picā picīs

pica féminin

  1. (Ornithologie) Pie.
    • Vnum nomen avium, sed genus diversum. Nam sicut specie sibi differunt, ita et naturae diversitate. Nam aliae simplices sunt, ut columbae; aliae astutae, ut perdix; aliae ad manum se subiciunt, ut accipiter; aliae reformidant, ut garamantes; aliae hominum conversatione delectantur, ut hirundo; aliae in desertis secretam vitam diligunt, ut turtur; aliae solo semine reperto pascuntur, ut anser; aliae carnes edunt et rapinis intendunt, ut milvus; aliae enchoriae, quae manent in locis semper, ut [struthio]; aliae adventiciae, quae propriis temporibus revertuntur, ut ciconiae, hirundines; aliae congregae, id est gregatim volantes, ut sturni et coturnices; aliae solivagae, id est solitariae propter insidias depraedandi, ut aquila; accipiter et quaecumque ita sunt; aliae vocibus strepunt, ut hirundo; aliae cantus edunt dulcissimos, ut cygnus et merula; aliae verba et voces hominum imitantur, ut psittacus et pica.  (Isidore, Etymologiarum, XII, 7 : De avibus)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Anagrammes

Références

  1. « pica », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage

Occitan

Étymologie

Déverbal de picar.

Nom commun

Singulier Pluriel
pica
\ˈpiko̯\
picas
\ˈpiko̯s\

pica \ˈpiko̯\ féminin

  1. (Armement) Pique.
  2. (Cartes à jouer) Pique.

Prononciation

Portugais

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe picar
Indicatif Présent
você/ele/ela pica
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple
Impératif Présent (2e personne du singulier)
pica

pica \pˈi.kɐ\ (Lisbonne) \pˈi.kə\ (São Paulo)

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de picar.
  2. Deuxième personne du singulier de l’impératif de picar.

Prononciation

Références

  • « pica », dans Portal da linguá portuguesa: Dicionário Fonético, Instituto de linguística teórica e computacional (ILTeC), de Simone Ashby ; Sílvia Barbosa ; Silvia Brandão ; José Pedro Ferreira ; Maarten Janssen ; Catarina Silva ; Mário Eduardo Viaro (2012), “A Rule Based Pronunciation Generator and Regional Accent Databank for Portuguese”, in Proceedings of Interspeech 2012, ISCA’s 13th Annual Conference, Portland, OR, USA, September 9-13, 2012, International Speech Communication Association, p. 1886-1887 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.