rito

Espéranto

Étymologie

(Date à préciser) Composé de la racine rit (« rite ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif rito
\ˈri.to\
ritoj
\ˈri.toj\
Accusatif riton
\ˈri.ton\
ritojn
\ˈri.tojn\

rito \ˈri.to\

  1. Rite, cérémonie religieuse.
    • Sankta rito.
      Un rite sacré.
    • Ili baptiĝas, edziĝas, enteriĝas laŭ ĝiaj ritoj.  (Edmond Privat, Vivo de Zamenhof, 1920)
      Ils se baptisent, se marient, s’enterrent selon ses rites.

Synonymes

  • ceremoniaro

Apparentés étymologiques

→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine rit . Racine:espéranto/rit/dérivés

Prononciation

Voir aussi

  • Rito sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Bibliographie

Italien

Étymologie

Du latin ritus.

Nom commun

Singulier Pluriel
rito
\ˈri.to\
riti
\ˈri.ti\

rito \ˈri.to\ masculin

  1. Rite.
    • rito funebre.
      rite funèbre.
    • riti di iniziazione.
      rites d’initiation.

Dérivés

Anagrammes

→ Modifier la liste d’anagrammes

Voir aussi

  • rito sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien) 
  • rito dans le recueil de citations Wikiquote (en italien) 

Portugais

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

rito \Prononciation ?\ masculin

  1. Rite.

Synonymes

  • cerimonial

Tagalog

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adverbe

rito \Prononciation ?\

  1. Ici.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.