aanwijzer

Nederlands

Uitspraak

Geluid: aanwijzer (hulp, bestand)
IPA: / ˈaɱwɛizər / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

aan·wij·zer

Woordherkomst en -opbouw

Naamwoord van handeling van aanwijzen met het achtervoegsel -er^[1]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	aanwijzer	aanwijzers
verkleinwoord	aanwijzertje	aanwijzertjes

Zelfstandig naamwoord

de aanwijzer m

iemand die aanwijst
voorwerp waarmee men kan aanwijzen of dat iets aanwijst
(wiskunde) exponent

Verwante begrippen

indicateur
[2] cursor

Hyponiemen

koersaanwijzer, plaatsaanwijzer, richtingaanwijzer

Vertalingen

1-2

Spaans: indicador ^(es) m, indicadora ^(es) v

3. exponent

Spaans: exponente ^(es) m

Gangbaarheid

Het woord aanwijzer staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "aanwijzer" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.^[2]

Verwijzingen

↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.