amuse

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  amuse    (hulp, bestand)
Woordafbreking
  • amu·se
Woordherkomst en -opbouw
  • uit het Frans [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord amuse amuses
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de amuse m

  1. (kookkunst) heel klein gerechtje voor de maaltijd
    • De amuse is een klein glaasje heldere gerooktebietensoep. Na een glas champagne zegt de ober: „We willen graag beginnen. Moeten we rekening houden met allergieën?” „Nee, eh, maar krijgen we geen kaart?” vraagt mijn vrouw. De ober: „Ik ben de kaart.” De kaart voorziet in een achtgangenverrassingsmenu (35 euro) dat kan worden uitgebreid met een wijnarrangement (acht halve glazen 23,50 euro) of de bob-versie daarvan (acht kwart glazen 15 euro).[2] 
    ▸ De amuse van een bolletje kruidenmayonaise op een rond stukje kruidkoek, afgewerkt met een takje rozemarijn, is een kunstwerkje en smaakt ook nog eens voortreffelijk.[3]

Gangbaarheid

  • Het woord amuse staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
94 %van de Nederlanders;
81 %van de Vlamingen.[4]

Meer informatie

Verwijzingen

  1. ↑ amuse op website: Etymologiebank.nl
  2. ↑ Frank van Dijl 8 april 2016 NRC
  3. ↑
    Annemarie Kruiper
    “Gewoonweg schitterend Wandelingen en ontmoetingen op het Pieterpad” (2023), AM Books, ISBN 9789090369914
  4. ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be

Frans

Werkwoord

vervoeging van
amuser

amuse

  1. eerste en derde persoon enkelvoud onvoltooid tegenwoordige tijd (indicatif présent) van amuser
  2. eerste en derde persoon enkelvoud tegenwoordige aanvoegende wijs (subjonctif présent) van amuser
  3. tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs (impératif présent) van amuser
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.