bestraffen
Nederlands
| naamwoord van handeling | |
|---|---|
| zelfstandig | bijvoeglijk |
| bestraffen | bestraffend |
| bestraffing | bestraft |
Uitspraak
- Geluid: bestraffen (hulp, bestand)
- IPA: / bəˈstrɑfə(n) / (3 lettergrepen)
Woordafbreking
- be·straf·fen
Woordherkomst en -opbouw
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| bestraffen |
bestrafte |
bestraft |
| zwak -t | volledig | |
Werkwoord
bestraffen
- overgankelijk straf uitdelen aan iemand
- De ondeugende jongen werd bestraft.
- ▸ Of. . . Jezus, mens! Hou toch op met die idiote redeneringen, bestrafte ze zichzelf.[1]
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord bestraffen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bestraffen" herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen.[2] |
Verwijzingen
- ↑ “All-inclusive” (2006), A. W. Bruna Uitgevers B. V. , Utrecht , ISBN 90-229-9182-2
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.