bijvoeglijk
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: bijvoeglijk (hulp, bestand)
Woordafbreking
- bij·voeg·lijk
Woordherkomst en -opbouw
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | bijvoeglijk | bijvoeglijker | bijvoeglijkst |
| verbogen | bijvoeglijke | bijvoeglijkere | bijvoeglijkste |
| partitief | bijvoeglijks | bijvoeglijkers | - |
Bijvoeglijk naamwoord
bijvoeglijk [1]
- (taalkunde) nader bepalend
- Een bijvoeglijk naamwoord zegt wat over een zelfstandig naamwoord of een voornaamwoord.
- De lange, dikke, domme man is wel aardig. In deze zin zijn lange, dikke, domme en aardig bijvoeglijk naamwoorden.
Afgeleide begrippen
- bijvoeglijkheid
Verwante begrippen
Gangbaarheid
- Het woord bijvoeglijk staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bijvoeglijk" herkend door:
| 94 % | van de Nederlanders; |
| 97 % | van de Vlamingen.[2] |
Verwijzingen
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.