billijken
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: billijken (hulp, bestand)
- IPA: /ˈbɪləkə(n)/
Woordafbreking
- bil·lij·ken
Woordherkomst en -opbouw
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| billijken /ˈbɪləkə(n)/ |
billijkte /ˈbɪləktə/ |
gebillijkt /ɣəˈbɪləkt/ |
| zwak -t | volledig | |
Werkwoord
billijken
- overgankelijk goedkeuren of toestaan
- Ik kan het gedrag van die jongen niet billijken.
- ▸ Dat ze partij voor haar man trok, was te billijken.[1]
Verwante begrippen
Hyponiemen
- misbillijken
Afgeleide begrippen
- billijkerwijs, billijkerwijze, billijkheid, billijking
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord billijken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "billijken" herkend door:
| 90 % | van de Nederlanders; |
| 63 % | van de Vlamingen.[2] |
Verwijzingen
- ↑ “All-inclusive” (2006), A. W. Bruna Uitgevers B. V. , Utrecht , ISBN 90-229-9182-2
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.