goedkeuren

Uitspraak

• Geluid:  goedkeuren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• goed·keu·ren

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  goed  en  keuren 

Werkwoord

goedkeuren

1. toestemming verlenen

   • Vader keurde het goed dat ik met die jongen naar de film ging. 

   ▸ Terwijl ik goedkeurend met mijn vinger langs de vergulde lambrisering streek, de dikte voelde van de stof van de zware, oker overgordijnen en de stoel wegschoof om de openslaande deuren te openen naar het terras, dat uitzicht bood op de rozentuin, of wat daarvan over was, en de vijver met de defecte fontein, bedacht ik dat ik nog tijd genoeg zou hebben om deze kamer en detail te beschrijven.^[1]

Gangbaarheid

• Het woord goedkeuren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "goedkeuren" herkend door:

Verwijzingen