brouilleren

Uitspraak

• Geluid:  brouilleren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• brouil·le·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘onenig maken’ voor het eerst aangetroffen in 1573 ^[1]
• afgeleid van het Franse brouiller (met het achtervoegsel -eren) ^{[2]
  [3]}

Werkwoord

brouilleren

1. in ruzie zijn, elkaar niet meer willen zien

   • Zij waren met elkaar gebrouilleerd. 

2. (van weer) nevelig zijn

Gangbaarheid

• Het woord brouilleren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "brouilleren" herkend door:

Verwijzingen